Tot haar 24e leeft Manon vrijwel in en om het zwembad. Ze zwemt op internationaal niveau en dat brengt haar in 1996 tot de Olympische zomerspelen in Atlanta waar ze debuteert op de 100 meter vrije slag estafette. Als ze zich jaren later als projectleider in de IT beweegt blijkt eens te meer dat de behoefte aan ruimte om een ‘vrije slag’ te kunnen maken in haar DNA zit. De situatie waarin de bovenlaag bepalend is en de onderlaag uitsluitend uitvoert past haar niet langer en ze besluit het roer radicaal om te gooien. Met de bevlogenheid van een topsporter laat ze zich in 2009 omscholen tot sportinstructrice.
Het verlangen om ‘vrij’ te zijn en vanuit mijn hart te reageren heb ik van huis uit meegekregen. Mijn vader was 1e solo-trompettist van het Koninklijk Concertgebouworkest en kon zijn medemusici nog weleens tot wanhoop drijven door zich niet strak aan een muziekstuk te houden. Hij vond dat vaak net te kil en te technisch. Hij speelde liever rechtstreeks vanuit z’n hart en bracht zo ontroerende warmte in zijn muziek. Ik vind het een mooie metafoor voor de manier waarop ik graag mijn werk doe; ik dirigeer een muziekstuk (lees: de coachee) zonder de noten, melodie of afloop van tevoren te kennen. Net als mijn vader vertrouw ik op kennis, intuïtie en ervaring. En dat resulteert in harmonische resultaten waar ik trots op ben.
In januari 2011 gaat ze een stap verder en schrijft zich in bij de Kamer van Koophandel. De naam van haar bedrijf is een samensmelting van de Engelse woorden 'live', 'enjoy' en 'joy' en verklappen in een oogopslag het doel van Manon: leven en genieten met plezier.
In het logo ligt de nadruk op het woord ‘en’, niet alleen als eerste de schakel tussen 'live' en 'joy' maar het staat ook symbool voor de verbindingen waar het allemaal om draait: bijvoorbeeld tussen lichaam én geest of werk én privé. Daarnaast representeert het de samenwerking tussen haar - als coach - en de coachee.
De ‘enjoy’ in de naam is een eerbetoon aan mijn moeder. Als we elkaar zagen riep ze bij vertrek altijd “Genieten hè?!”. Daarmee gaf ze wat mij betreft precies de essentie weer van een leuk leven.
Manon blijft leren en bijscholen. Nieuwsgierig als ze is zoekt ze verdieping en uitbreiding om haar clientèle zo goed mogelijk te helpen. De sport gerelateerde cursussen worden aangevuld met trainingen en opleidingen tot personal coach en inmiddels kan ze een hele lijst afvinken: aerobics, aqualessen, fitnessschema's op maat, gladiator work-outs, bootcamps, sportvasten, personal training, personal hormonal profiling, mylogenics, borstcrawl-scholing, belevingscoaching, afslankchallenges en paardencoaching.
Ik pak graag terug naar Olympisch gedachtegoed. Alleen talent hebben is niet genoeg voor een Olympisch sporter. Je hebt de ander nodig. Zonder coach is het lastig progressie te boeken. Zonder teamgenoten is het moeilijk om je bij de training op te trekken en het uiterste uit jezelf te halen. Zonder tegenstanders heb je geen wedstrijd en zonder jury weet je niet of de wedstrijd eerlijk verloopt. De beste mag winnen. Het is een momentopname, je ervaart waar je verder aan kan werken om je te ontwikkelen. Dat geldt niet alleen voor de sport, je kunt het ook goed vertalen naar het alledaagse leven. Een coach traint je om je talenten ten volle te benutten en met de feedback die je krijgt kun je verder groeien.
